Ik denk wat jij denkt.. is volgens mij een bekend fenomeen waar iedereen wel eens me te maken heeft. Wij mensen maken het onszelf soms erg moeilijk op het gebied van denken. We zijn onzeker omdat we zelf voor andere mensen invullen wat zij wel niet denken. We denken dat ze denken wat wij denken dat ze denken. Maar vaak is dat niet zo. Als wij voor andere gaan invullen wat ze denken dan beperken we onszelf in ons omgang met anderen.
Mijn moeder heeft vroeg eens een opmerking gemaakt wat mij aan het denken heeft gezet, namelijk: iedereen is zo druk bezig over het nadenken over wat andere mensen wel niet denken over hun zelf dat ze niet denken over wat ze over jouw denken. Snap je het nog een beetje? Ze hebben geen tijd om te denken over hoe jij er wel niet uitziet omdat ze druk bezig zijn over dat zij er weer goed uitzien voor anderen. Oke soms denk je er wel over na.. maar niet continu.
Het punt wat ik wil maken is dat ik me niet meer bezig hou met het feit wat andere mensen wel niet over me zouden kunnen denken. Ik laat me er niet meer door beinvloeden, want je hebt uiteindelijk alleen jezelf ermee. Je wordt onzeker, verlegen etc. En dat is iets wat niemand hoeft te zijn. We zijn allemaal geschappen door God en Hij heeft ons naar Zijn evenbeeld gemaakt. In Zijn ogen zijn we mooi zoals we zijn en neemt Hij ons zoals we zijn. En dat is ook wat wij als mensen behoren te doen: mensen nemen zoals ze zijn. Voor mij is dit vaak een grote opgave maar ook iets waar ik in wil groeien. Wij kunnen mensen niet veranderen, alleen zijzelf kunnen zich veranderen en God kan hun veranderen. En wij behoren mensen ook niet te veranderen, we behoren ze te respecteren hoe ze zijn. Voor iedereen: just be how you are the way you are!